كاهش گاز گلخانه‌ای CO2 با كمك فناوری‌نانو
نتایج یك مطالعه در انگلستان توسط سازمان Defra (سازمانی برای امور كشاورزی، غذا و محیط‌زیست) در زمینه فناوری‌نانو كه اخیراً منتشر شده است؛ نشان می‌دهد كه فناوری‌نانو می‌تواند استفاده از منابع انرژی تجدیدناپذیر و انتشار گازهای گلخانه‌ای را كاهش دهد.
در این مطالعه كاربردهای فناوری‌نانو در زمینه‌هایی از قبیل افزودنی‌های سوخت، پیل‌های خورشیدی (فوتوولتائیك)، اقتصاد هیدروژنی و ذخیرة الكتریسیته مورد بررسی قرار گرفته است.
این بررسی‌ها نشان می‌دهد كه فناوری‌نانو می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا بیش از 2% در حال حاضر و بیش 20% تا سال 2050 كاهش دهد.
افزودنی‌های سوخت
افزودنی‌های نانوذره‌ای نشان داده‌اند كه می‌توانند راندمان سوخت موتورهای دیزلی را تا تقریباً 5% افزایش دهند، در نتیجه انتشار CO2 در انگلستان 2 تا 3 میلیون تن در سال كاهش می‌یابد. این می‌تواند فوراً در نیروگاه‌های دیزلی انگلستان اجرا شود.
هر چند ابتدا باید نگرانی‌ها مرتبط با سلامتی ناشی از تماس با نانوذرات آزاد در گازهای خروجی دیزلی، رفع شود.
توصیه‌هایی كه در این زمینه شده است، شامل تست‌های سمیت‌شناسی جامع و تست‌های عملكرد مستقلِ كمك‌كننده برای نشان داده سود محیطی آن می‌باشند.
پیل‌های خورشیدی
قیمت بالای پیل‌های خورشیدی مانع استفاده از آنها برای تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر می‌شود. فناوری‌نانو می‌تواند باعث كاهش قابل توجه هزینه تولید پیل‌های خورشیدی شود. اگر یك شبكه تولید برق از انرژی خورشیدی، بتواند 1% كل نیازهای برق را تولید كند، انتشار گاز گلخانه‌ای CO2 مثلاً در انگلستان سالانه تقریباً 5/1 تن كاهش می‌یابد.
اقتصاد هیدروژنی
وسایل نقلیه مبتنی بر سوخت هیدروژنی می‌توانند انتشار همة آلاینده‌های مضر از وسایل نقلیه، را حذف كنند.
یكی از مشكلات اصلی اقتصاد مبتنی بر هیدروژن، ذخیره هیدروژن می‌باشد كه فناوری‌نانو می‌تواند كمك زیادی برای رفع این مشكل بكند، نانوساختارهایی از قبیل نانولوله‌های كربنی، فولرین‌ها و غیره، توان بالقوه‌ای در ذخیره‌سازی هیدروژن دارند.
همچنین فناوری‌نانو در پیل سوختی كه در آن انرژی ناشی از سوخت هیدروژن تبدیل به برق می‌شود؛ كاربرد دارد، مثلاً نانوكاتالیست‌ها می‌توانند عملكرد آنها را بهبود دهند. اگر هیدروژن به عنوان منبع انرژی استفاده شود، انتشار گاز گلخانه‌ای CO2 كه در انگلستان سالانه 132 میلیون تن است، به طور كامل حذف می‌شود.
باطری‌ها و ابرخازن‌ها
پیشرفت‌های اخیر در فناوری باطری استفاده از وسایل نقلیه الكتریكی را عملی‌تر كرده است. هنوز مشكل در این زمینه، زمان شارژ می‌باشد. فناوری‌نانو می‌تواند راه حلی برای این مشكل پیدا كند به طور كه وسایل نقلیه بتوانند كمتر از 10 دقیقه شارژ شوند، كه این زمان با زمان سوخت‌گیری ماشین‌های كنونی قابل مقایسه است.
همچنین فناوری‌نانو می‌تواند باعث افزایش ذخیره بار در باطری‌ها و بهبود عمر آنها شود. استفاده از وسایل نقلیه الكتریكی، منجر به كاهش انتشار گاز گلخانه‌ای Co2 می‌شود.
در این مطالعه كاربردهای فناوری‌نانو در زمینه‌هایی از قبیل افزودنی‌های سوخت، پیل‌های خورشیدی (فوتوولتائیك)، اقتصاد هیدروژنی و ذخیرة الكتریسیته مورد بررسی قرار گرفته است.
این بررسی‌ها نشان می‌دهد كه فناوری‌نانو می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا بیش از 2% در حال حاضر و بیش 20% تا سال 2050 كاهش دهد.
افزودنی‌های سوخت
افزودنی‌های نانوذره‌ای نشان داده‌اند كه می‌توانند راندمان سوخت موتورهای دیزلی را تا تقریباً 5% افزایش دهند، در نتیجه انتشار CO2 در انگلستان 2 تا 3 میلیون تن در سال كاهش می‌یابد. این می‌تواند فوراً در نیروگاه‌های دیزلی انگلستان اجرا شود.
هر چند ابتدا باید نگرانی‌ها مرتبط با سلامتی ناشی از تماس با نانوذرات آزاد در گازهای خروجی دیزلی، رفع شود.
توصیه‌هایی كه در این زمینه شده است، شامل تست‌های سمیت‌شناسی جامع و تست‌های عملكرد مستقلِ كمك‌كننده برای نشان داده سود محیطی آن می‌باشند.
پیل‌های خورشیدی
قیمت بالای پیل‌های خورشیدی مانع استفاده از آنها برای تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر می‌شود. فناوری‌نانو می‌تواند باعث كاهش قابل توجه هزینه تولید پیل‌های خورشیدی شود. اگر یك شبكه تولید برق از انرژی خورشیدی، بتواند 1% كل نیازهای برق را تولید كند، انتشار گاز گلخانه‌ای CO2 مثلاً در انگلستان سالانه تقریباً 5/1 تن كاهش می‌یابد.
اقتصاد هیدروژنی
وسایل نقلیه مبتنی بر سوخت هیدروژنی می‌توانند انتشار همة آلاینده‌های مضر از وسایل نقلیه، را حذف كنند.
یكی از مشكلات اصلی اقتصاد مبتنی بر هیدروژن، ذخیره هیدروژن می‌باشد كه فناوری‌نانو می‌تواند كمك زیادی برای رفع این مشكل بكند، نانوساختارهایی از قبیل نانولوله‌های كربنی، فولرین‌ها و غیره، توان بالقوه‌ای در ذخیره‌سازی هیدروژن دارند.
همچنین فناوری‌نانو در پیل سوختی كه در آن انرژی ناشی از سوخت هیدروژن تبدیل به برق می‌شود؛ كاربرد دارد، مثلاً نانوكاتالیست‌ها می‌توانند عملكرد آنها را بهبود دهند. اگر هیدروژن به عنوان منبع انرژی استفاده شود، انتشار گاز گلخانه‌ای CO2 كه در انگلستان سالانه 132 میلیون تن است، به طور كامل حذف می‌شود.
باطری‌ها و ابرخازن‌ها
پیشرفت‌های اخیر در فناوری باطری استفاده از وسایل نقلیه الكتریكی را عملی‌تر كرده است. هنوز مشكل در این زمینه، زمان شارژ می‌باشد. فناوری‌نانو می‌تواند راه حلی برای این مشكل پیدا كند به طور كه وسایل نقلیه بتوانند كمتر از 10 دقیقه شارژ شوند، كه این زمان با زمان سوخت‌گیری ماشین‌های كنونی قابل مقایسه است.
همچنین فناوری‌نانو می‌تواند باعث افزایش ذخیره بار در باطری‌ها و بهبود عمر آنها شود. استفاده از وسایل نقلیه الكتریكی، منجر به كاهش انتشار گاز گلخانه‌ای Co2 می‌شود.